Marcel Khalife
Marcel Khalife werd geboren op 10 juni 1950 in Amchit, Libanon. Hij studeerde oed, de Arabische luit, aan het Beirut National Conservatory of Music en studeerde af in 1971. Sindsdien bracht hij nieuw leven in dit instrument.
Van 1972 tot 1975 gaf Khalife les aan het Beirut National Conservatory of Music, publieke universiteiten en andere lokale private muziekinstituten. In diezelfde periode tourde hij door het Midden-Oosten, Noord-Afrika, Europa en de Verenigde Staten met zijn solo-optredens op de oed. Getalenteerde en gedreven muzikanten zoals Khalife konden het instrument ontdoen van zijn beperkingen en zo de mogelijkheden van de oed uitbreiden.
In 1972 startte Khalife een muziekgroep in zijn geboortedorpje met als doel het muzikale erfgoed en de Arabische koormuziek te doen herleven. In 1976 richtte hij het Al Mayadine Ensemble op dat al snel bekend werd buiten Libanon. Op deze manier begon Khalife zijn levenslange muzikale tocht die hem leidde naar Arabische landen, Europa, de Verenigde Staten, Canada, Zuid-Amerika, Australië en Japan.
Khalife trad al op in prestigieuze zalen zoals het Palace of Arts in Montreal, de Symphony Space en Merkin Concert in New York, de Queen Elizabeth hall in Londen, de Bozar in Brussel, het Sydney opera House en The Arts Centre in Melbourne. Daarnaast werd hij verschillende keren uitgenodigd voor festivals met internationale faam waaronder het World Music Festival in San Francisco en het Wellington Music Festival in Nieuw-Zeeland.
Naast het doceren en spelen van muziek componeerde Khalife ook verscheidene puur instrumentale werken: The Symphony of Return, Sharq, Concerto Al Andalus- Suite for oud and Orchestra en het duo voor oed en contrabas waarvoor hij de Grand prize won van de prestigieuze Charles Cros Academy in Frankrijk in 2007. De composities van Khalife werden al gespeeld door verschillende orkesten, met in het bijzonder het Italian Philharmonic Orchestra, het Kiev Symphony Orchestra, de Academy van Boulogne Billancourt Orchestra en The San Francisco Chamber Orchestra. Sinds 1974 componeert hij ook dansmuziek. Dit gaf aanleiding tot het ontstaan van een nieuw dansgenre, het populaire Near Eastern ballet. Daarnaast componeerde Khalife soundtracks voor documentaires geproduceerd door Maroun Baghdadi. Ook orkestreerde hij muziek voor enkele fictiefilms van Ousama Mohammad en werd zijn muziek opgepikt voor enkele Hollywoodfilms. Tijdens zijn carrière nam Khalife al meer dan twintig albums en DVD’s op.
Sinds 1982 schrijft Khalife boeken over muziek die zijn avant-garde composities en volwassenheid van zijn ervaring reflecteren. Zijn uitdagingen zijn echter niet enkel muzikaal. Als vertolker van muziek en oedspeler is hij een componist die ook diep verbonden is met de tekst waarop hij zich baseert. In zijn samenwerking met de grote hedendaagse Arabische poëten, voornamelijk met de Palestijnse poëet Mahmoud Darwish, zoekt hij naar manieren om het karakter van het Arabische lied te vernieuwen, stereotypes te doorprikken en om de cultuur van de omringende samenleving te bevorderen.
De werken van Khalife worden toegejuicht over heel de wereld, in Arabische landen en daarbuiten. Voor zijn creativiteit, innovatie, educatieve en humane bekommernissen en bijdragen voor de promotie van kunst en cultuur in de Arabische wereld kreeg hij al tientallen awards. Zo kreeg hij de Cultural and Artistic recognition Award van het Tunesisch Ministerie van Cultuur in 2012 en de UNESCO Artist For Peace-prijs in 2005. Deze laatste kreeg hij voor zijn artistieke prestaties en humanitaire bijdragen. Een voorbeeld hiervan is dat hij de geldprijs van zijn National Palestine Medal voor Kunst en Cultuur in 2001 schonk aan de Edward Said National Conservatory of Music in Palestina.
